Ongeveer 8 jaren terug daagden de eerste symptomen op.

Natuurlijk herkende ik ze niet.

Spierpijn leek redelijk onschuldig. Ik weet het aan de kou of een andere inspanning.

Voor het eerst was het lastig emoties te beheersen. Het toilet bood een uitkomst om emoties vrij te laten uit het zicht van anderen.

Ik zocht naar verklaringen.

Waarom het zo tricky is?

Je voelt je niet aldoor hetzelfde en lijdt aan een mild geheugenverlies zoals na een bevalling. Je houdt jezelf dus voor de gek. 

Van vermoeden tot bevestiging

Vocht vasthouden, dat ik in eerste instantie als aankomen zag, kon ik niet meer negeren.

Daarmee begon een periode van minder eten en meer bewegen om af te vallen. Echter zonder resultaat.

De frustratie dat wat vroeger werkte misschien nooit meer zou werken vanwege verlaagde metabolisme door ouderdom.....De wanhoop van een levensstijl dat te zwaar is en geen gewenst resultaat geeft....Mijn gemoedstoestand in een notendop.

Ik hield mijn gewicht regelmatig bij en merkte algauw dat er binnen een paar dagen grote verschillen waren.

Je komt niet zo snel aan! Je valt niet zo snel af!

Ik zocht me kapot naar oorzaken en vooral remedies voor vocht vasthouden.

Ik deed een bloedonderzoek om leeftijdsgebonden chronische ziekten zoals een hoge bloeddruk e.d uit te sluiten.

Ik vond interessante artikelen over hormoonschommelingen.

Op basis daarvan besloot ik de pil door te slikken (zonder pauze). De ellende was compleet.

Alle symptomen vertienvoudigden en er kwamen nieuwe bij. Ik werd zwaarder, futloos, depressief om maar een greep te doen uit de hormonale doos.

Deze ervaring bracht me wel op het goede spoor. Ik wist dat hormonen onbalans de oorzaak was. Gecombineerd met mijn leeftijd was de som: overgang!

En nu?!

Ik heb alles dat ik kon vinden over de overgang en menopauze gelezen voor een extra bevestiging.

Oorzaak check! Symptomen check! Na de uitvoer van de zelfdiagnose was ik benieuwd naar de prognose en behandeling.

De prognose van ongeveer 10 jaren klonk niet als muziek in de oren.

Na mijn ervaring met de oestrogeen overdosis van de pil wilde ik zoiets niet meer in mijn lichaam stoppen. Ik stopte volledig met de pil.

Ik lichtte mijn huisgenoten in en voor. In grote lijnen kwam dat neer op: begrijp en laat me zoveel mogelijk met rust!

De zogenaamde remedies en tips die ik tegenkwam, probeerde ik uit. Dit was een lang traject vol verwachtingen en grotere teleurstellingen.

Het moet ten slotte werken. Daarmee bedoel ik dat het helpt, niet teveel van je vergt en vol te houden is.

Uiteindelijk is er het volgende uitgekomen:

- acceptatie van b.v een haalbaar, maar acceptabel (niet helemaal opgegeven) doelgewicht.

- vermijding van situaties en mensen die veel geduld vergen op slechte dagen.

- verlichting van niet noodzakelijk taken (desnoods maak je een inhaalslag op de goede dagen).

- verwenning door een bad, glas wijn, een dag niksen etc.

- toepassen van door mij aangepaste gezondheidsadviezen met een merkbaar verschil (gezond maar lekker eten, beweging waardoor je transpireert maar leuk is z.a dansen).

Mijn autobiografisch boek